گاهی وقتا توی رابطه ها

نیازی نیس تطرفت بهت بگه :

برو !

همین که روزها بگذره و یادی ازت نگیره

همین کهنپرسه چیجوری روزا رو به شب میرسونی

همین که کار و زندگی رو بهونه میکنه...

همین که دیگه لا به لای حرفاش دوستت دارم نباشه

و همین که حضور دیگران توی زندگیش

پررنگ تر از بودن  تو باشه

هزار بار سنگین تر از

کلمه ی برو واست معنا پیدا میکنه

پس برو

قبل از اینکه ویرون تر از اینی که هستی بشی...

پس منم میرم ...

درد تنهایی کشیدن

مثلِ کشیدنِ خطهایِ رنگی‌ روی کاغذِ سفید

شاهکاری میسازد به نامِ دیوانگی...!

و من این شاهکارِ را به قیمتِ همهٔ فصلهایِ قشنگِ زندگیم

خریده ام...

تو هر چه میخواهی‌ مرا بخوان

دیوانه

خود خواه

بی‌ احساس.......

نمیــــــــفروشــــــــــم​..!

تو مقصری اگر من دیگر ” من سابق ” نیستم !

من را به من نبودن محکوم نکن !

من همانم که درگیر عشقش بودی !

یادت نمی آید ؟!

من همانم !

حتی اگر این روز ها هر دویمان بوی بی تفاوتی بدهیم !

خیلی سخته به خاطر کسی که دوستش داری

همه چیز رو از سر راهت خط بزنی

بعد بفهمی

خودت تو لیستی بودی

که اون به خاطر یکی دیگه خطت زده...

وقتی که دیگر نبود،

من به بودنش نیازمند شدم.

وقتی که دیگر رفت،

من در انتظار آمدنش نشستم.

وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد،

من او را دوست داشتم.

وقتی که او تمام کرد،

من شروع کردم.

وقتی او تمام شد،

من آغاز شدم.

" و چه سخت است تنها متولد شدن،

مثل تنها زندگی کردن،

مثل تنها مردن! "